4 سالگی
شاید خیلی بی انصافی باشه که وقتی بهم ریخته م و حوصله ی هیچکس دیگه ای رو ندارم بیام به وبلاگم سر بزنم و آدمایی رو که اینجا بودن یادم بیارم.
مهم نیست حتی اگه بی انصافی باشه. اینجا مالِ منه. جایی که میتونم بنویسم و شاید یکی بخونه. یکی که هیچی از زندگی من ندونه.
الان برگشتم که همین چندخطو بنویسم شاید آروم بگیرم.
یادم رفته بودم تولد وبلاگمه...
4سالگیش مبارک...
+ نوشته شده در چهارشنبه ۲۲ مرداد ۱۳۹۳ ساعت 23:19 توسط بهار
|